നീ വൃദ്ധനായിരിക്കുന്നു ,
തളര്‍ന്നിരിക്കുന്നു ,
കണ്ണുകള്‍ കത്തിയമര്‍ന്ന
പൂക്കുറ്റിപോലെ.
വിരിമാറ് കമ്പ്ഒടിഞ്ഞ മുറം പോലെ .
നീ പരിഭ്രാന്തനാണ് .
ഏറെക്കാലമായല്ലോ
നീ സമുദ്രത്തെ തളയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ട് .
കയ്യിലെ ആ കത്തുന്ന വാള്‍
ഇനി നിനക്കെന്തിനാണ് ?
നീ കാണാത്ത പൂരങ്ങളില്ല
കേള്‍ക്കാത്ത പാട്ടുകളില്ല
പറക്കാത്ത ആകാശങ്ങളുമില്ല
അറിയാനും പറയാനും
ഇനി നിനക്കെന്തുണ്ട് ബാക്കി ?
നിനക്ക് വയസ്സായി ..........
പക്ഷേ
ഞാനിപ്പോള്‍ പിറന്നതേയുള്ളൂ.
പറഞ്ഞു തുടങ്ങുന്നതേയുള്ളൂ
നടന്നു പഠിക്കുന്നതേയുള്ളൂ
ഇനി ഊഴം എന്റേതാണ് .
